Sovjetska diplomatija izmedju dva rata ( Inostrana oružana intervencija u Sovjetskoj Rusiji 1918-1920 )
Dok su se u Versaju izradjivali mirovni uslovi, u Sovjetskoj Rusiji rasplamsavao se rat, mada je sovjetska vlada smatrala, da i u novim medjunarodnim prilikama uporno nastavlja sa navodnom mirovnom politikom. Naime već na Pariskoj konferenciji je bilo odlučeno da se, skoro ne birajući sredstva, komunistička Rusija mora likvidirati. Novi poredak koji je stvoren u Rusiji, bio je bez presedana u novijoj istoriji, osobito ako se uzme u obzir Brest-Litovski mir zaključen sa Nemačkom s proleća 1918. i njegove posledice po saveznike, zbog nestajanja Istočnog fronta.
Anglo-francuska intervencija je podržavala sve društvene i vojne formacije koje su bile protiv boljševičke vlasti, i intervenisala u njihovu korist, medjutim Crvena armija odbija prve napade i počinje zauzimati područja na zapadu, obnavljajući svoju delatnost u Ukrajini, koja je znatnim delom postala sovjetska još januara 1919. Belorusija je je 1. januara 1919. proglašena Sovjetskom socijalističkom republikom. Prema sovjetskim izvorima, estonski radnici su zajedno s odredima Crvene armije oslobodili Estoniju ( nejasno od koga ! ) gde je osnovana sovjetska vlada. 8. decembra 1918. Veće narodnih komesara priznalo je nacionalnu nezavisnost Litvanske i Letonske sovjetske republike 23. decembra nakon izveštaja narodnog komesara za poslove nacionalnosti, uticajnog druga Staljina. Sveruski centralni izvršni komitet potvrdio je dekret Veća narodnih komesara o priznanju sovjetskih pribaltičkih republika Estonije, Litvanije i Letonije.
Sovjetska vlast se trijumfalnim pohodom proširila na zapad. Deo Crvene armije na istoku potukao je Kolčakovu vojsku, dok je na jugu Rusije, sovjetska vojska intervecionistima nanela niz poraza.
Čestitamo!
Ukoliko možete da pročitate ovaj članak, uspešno ste se registrovali na Blog.rs i možete početi sa blogovanjem.
